Zehî münkâd-ı emr-i Girdigâr u zıll-i Rabbânî
Ser-firâz-ı cihândârân u asrın şâh-ı devrânı
Menâr-ı nûr-ı şân Sultân Selîm Hân-ı bülend-ikbâl
Bihîn gülbang-ı dâdı eyledi bir cümle âzânı
Güzîn-i husrevân u kıble-i şâhân-ı âmdur
Tırâz-ı milketidir Yesrib u Bathâ-yı Yezdânî
Cihânın nuhbesidir dâr-ı mülk-i saltanatdârı
Ki Eshâb-ı Kirâm’ın oldu hâmuşgâh-ı zîşânî
Husûsâ buk‘a-i dilcû ve mensûb-i Ebî-Eyyûb
Darîh-i Hâlid bin Zeyd-i Ensârî-i nûrânî
Odur râyet-keş-i gazv u alemdâr-ı Resûlullâh
Anın dârında şâhenşâh-ı kevneyn oldu mihmânı
Anunçün beyt-i pâki oldu berter arş-ı a‘lâdan
Hümâyûn meşhedi de öyledir derk et bu tarz ânı
O medfendir tecellîgâh-ı envâr-ı füyûz u sırr
O bâb-ı türbenin aktâbdır bî-şübhe derbânı
Çü etdi feth Kostantîniyye’yi Sultân Muhammed Hân
Sekiz yüzle dahî elli yedinin sâl u ezmânı
O dem kabr-i Ebî-Eyyûb’u kıldı Akşemseddîn
Kerâmetle bu yerde gün gibi ızhâr u rahşânî
Güzâr-ı şeş sinîn-i fethden ol fâtih-i belde
Mezârı nezdine olmuş zehî bu câmi‘i bânî
Mürûr-ı vakt ile ammâ olub vehn-i kavî tarî
Bu demde kıldı niyyet indirâsa çâr-ı erkânı
Sütûnunda kalmayıp yârâ-yı bâlâ-gîr
Rükû‘a kubbesi meyl etdi buldu za‘f her yanı
Olub saff-ı ser ü sâmânı cümle müşrif-i secde
Tahiyyâta ku‘ûdu eylemişdi kasd-ı haytânı
Şeh-i âlem edip bu câmi‘i hep hedm esâsından
Nihâde eyledi üss-i nevin bünyâd-ı umrânı
Derûn-ı câmi‘ u havlîsini tevsî‘ ile kıldı
Buna sarf hasbeten-lillâh emvâl-i ferzânî
İlâhî defter-i a‘mâlini o şâh-ı devrânın
Kılıp lebrîz-i ecr et nusr ile mesrûr u şâdânî
Kırâ’et eylesin Ârif bu târîhi musallîler
“Selîm Hân yapdı a‘lâ ma‘bed-i Eyyûb Sultân’ı” [m.1800]
